Arwena- Pani Zmierzchu
Arwena była córką Elronda i Celebriany, wnuczką Galadrieli i Celeborna oraz żoną Aragorna (czyli królową Gondoru). Była nazywaną Arweną Undomiel, co oznaczać miało Gwiazdę Wieczorną. Była ona symbolem zmierzchu swego ludu. Jako jedna z niewielu ze swej rasy pozostała w Śródziemiu, tracąc przy tym swą długowieczność. Z miłości do Aragorna wyrzekła się swej rodziny i nieśmiertelności. Zmarła wkrótce po śmierci swego ukochanego, a więc w roku 1541, mając wówczas 2900 lat. Mówiono, że była najpiękniejszą kobietą w Śródziemiu; bez wątpienia była urodziwa. Jako elfka była wysoka i smukła; po ojcu odziedziczyła ciemne włosy i oczy. Z racji przeżytych lat posiadała dużą wiedzę, cechowały ją mądrość i cierpliwość. Wspierała Aragorna i wierzyła, że wypełni on swe przeznaczenie. Nigdy nie straciła nadziei na wspólne życie z nim. Trwała w Rivendell aż do zakończenia wojny, kiedy to ponownie mogła ujrzeć swego ukochanego. Była istotą dobrą, współczującą i wytrwałą. Zapłaciła wysoką cenę za wspólne życie z Aragornem- zasmakowała goryczy śmiertelności i na zawsze straciła możliwość wstępu do Valinoru, dokąd odpłynęli jej bliscy. Mimo to nie żałowała swego wyboru. Nim Aragorn wyruszył na wojnę, podarowała mu swój amulet, Gwiazdę Wieczorną, by strzegł go w trakcie wyprawy, czym przypieczętowała swoją decyzję. Arwena była bardzo związana ze swym ojcem Elrondem. Rozstanie z nim musiało być dla niej szczególnie bolesnym przeżyciem- ostatnią rozmowę odbyli w Edoras, gdzie obydwoje uczestniczyli w pogrzebie króla Theodena, tuż przed wyruszeniem Elronda do Szarych Przystani. Arwena spędziła swe życie podróżując między Rivendell a Lothlorien, domem ojca i domem dziadków. Na swój grób wybrała lasy Lorien; spoczęła na wzgórzu Cerin Amroth, gdzie zrodziła się jej miłość do Aragorna. Arwena była Gwiazdą Wieczorną swego ludu i symbolizowała zmierzch Ery Elfów w Śródziemiu i nadejście Ery Ludzi.
Arwena była córką Elronda i Celebriany, wnuczką Galadrieli i Celeborna oraz żoną Aragorna (czyli królową Gondoru). Była nazywaną Arweną Undomiel, co oznaczać miało Gwiazdę Wieczorną. Była ona symbolem zmierzchu swego ludu. Jako jedna z niewielu ze swej rasy pozostała w Śródziemiu, tracąc przy tym swą długowieczność. Z miłości do Aragorna wyrzekła się swej rodziny i nieśmiertelności. Zmarła wkrótce po śmierci swego ukochanego, a więc w roku 1541, mając wówczas 2900 lat. Mówiono, że była najpiękniejszą kobietą w Śródziemiu; bez wątpienia była urodziwa. Jako elfka była wysoka i smukła; po ojcu odziedziczyła ciemne włosy i oczy. Z racji przeżytych lat posiadała dużą wiedzę, cechowały ją mądrość i cierpliwość. Wspierała Aragorna i wierzyła, że wypełni on swe przeznaczenie. Nigdy nie straciła nadziei na wspólne życie z nim. Trwała w Rivendell aż do zakończenia wojny, kiedy to ponownie mogła ujrzeć swego ukochanego. Była istotą dobrą, współczującą i wytrwałą. Zapłaciła wysoką cenę za wspólne życie z Aragornem- zasmakowała goryczy śmiertelności i na zawsze straciła możliwość wstępu do Valinoru, dokąd odpłynęli jej bliscy. Mimo to nie żałowała swego wyboru. Nim Aragorn wyruszył na wojnę, podarowała mu swój amulet, Gwiazdę Wieczorną, by strzegł go w trakcie wyprawy, czym przypieczętowała swoją decyzję. Arwena była bardzo związana ze swym ojcem Elrondem. Rozstanie z nim musiało być dla niej szczególnie bolesnym przeżyciem- ostatnią rozmowę odbyli w Edoras, gdzie obydwoje uczestniczyli w pogrzebie króla Theodena, tuż przed wyruszeniem Elronda do Szarych Przystani. Arwena spędziła swe życie podróżując między Rivendell a Lothlorien, domem ojca i domem dziadków. Na swój grób wybrała lasy Lorien; spoczęła na wzgórzu Cerin Amroth, gdzie zrodziła się jej miłość do Aragorna. Arwena była Gwiazdą Wieczorną swego ludu i symbolizowała zmierzch Ery Elfów w Śródziemiu i nadejście Ery Ludzi.