.

.

czwartek, 7 lutego 2013

Nie Wierzę, Że Ta Ciemność Przetrwa- Uzdrawiająca Miłość (Eowina & Faramir)



Eowina i Faramir spotkali się w 1419 roku w Domach Uzdrowień w Minas Tirith, gdzie oboje leczyli swe rany. Księżniczka Rohanu ucierpiała w walce z Królem Nazguli podczas bitwy na Polach Pelennoru, a książę Gondoru podczas obrony Osgiliath. Eowina dodatkowo leczyła swe złamane serce po odrzuceniu ze strony Aragorna. Faramir z kolei przeżywał śmierć swego ojca, który za życia nigdy nie okazał mu swej miłości. Oboje pokaleczeni przez życie i osamotnieni bardzo się do siebie wtedy zbliżyli. Nie mogli brać udziału w dalszej walce i rozumieli nawzajem swą bezsilność. Faramir okazał Eowinie ogromne wsparcie, dzięki czemu księżniczka w końcu poczuła się bezpiecznie i zapomniała o złamanym sercu. Ponownie pokochała, a w ramionach księcia znalazła oparcie i spokój- była szczęśliwa. Faramir był zauroczony delikatną i wrażliwą Eowiną  która skrywała w sobie wiele siły. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia i znalazł tym samym swe miejsce na ziemi. 


Oboje byli obecni na koronacji Aragorna i jego ślubie z Arweną. Wkrótce potem Eomer ogłosił ich zaręczyny. W prezencie ślubnym od Elessara otrzymali Ithilien, którym władali przez resztę swego życia. Odbudowali zniszczoną przez wojnę krainę i zamieszkali tam wraz z elfami i ludźmi. Eowina i Faramir byli dla siebie zbawieniem, ponieważ poznali się, gdy świat ogarnął mrok. Ból psychiczny i fizyczny, który odczuwali wypełniał ich cierpieniem. Jednak przyjaźń, która się wtedy między nimi zrodziła przyniosła im ukojenie i wytchnienie- była światłem we wszechobecnym mroku. Doświadczeni przez życie razem odnaleźli szczęście i miłość, która wypełniała ich aż do śmierci.