Eowina poznała Aragorna w 1419 roku, kiedy ten wraz z Gandalfem, Legolasem i Gimlim przybył do Edoras. Księżniczka Rohanu miała wówczas 24 lata, zaś Aragorn 88 lat. Duża różnica wieku bez wątpienia miała wpływ na ich relację. Eowina pokochała Aragorna od pierwszego wejrzenia. Był pierwszym mężczyzną w jej życiu, który obdarzył ją zrozumieniem i wsparciem, więc księżniczka miała nadzieję na związek z przyszłym królem ludzi. Jednak Aragorn był wówczas zaręczony z Arweną i nie myślał o żadnych romansach. Traktował Eowinę raczej jak młodszą siostrę, która potrzebuje przewodnika po świecie i życiu. Bez wątpienia martwił się o nią i starał się ją chronić, jako że zdawał sobie sprawę z jej ukrytych ambicji- Aragorn słusznie podejrzewał, że Eowina chce walczyć i zrobi wszystko żeby uczestniczyć w wojnie. Kiedy księżniczka została ranna po bitwie na Polach Pellenoru, to właśnie Aragorn ją uleczył.
Eowina wiedziała o związku Aragorna z Arweną; widziała klejnot, który mężczyzna nosił na szyi- niewykluczone jednak, że miała nadzieję iż jej rywalka odpłynie do nieśmiertelnych krain. Eowina była młoda i nie mogła zdawać sobie sprawy z siły więzi, która łączyła Aragorna i Arwenę. Przede wszystkim była człowiekiem i wzrosła w kulturze obcej tradycjom elfów. Aragorn oddając swe serce Arwenie związał się z nią na wieki. Wychowany przez elfy różnił się od ludzi. Dość szybko pozbawił Eowinę złudzeń, co do ich relacji. Odrzucona księżniczka była załamana, jednak wkrótce otrząsnęła się z niespełnionej miłości i związała z Faramirem, którego poznała w Domach Uzdrowień po bitwie na Polach Pellenoru. Aragorn bardzo szanował Eowinę i życzył jej jak najlepiej. Wiedział jednak, że ich związek jest niemożliwy, ponieważ zbyt wiele ich dzieliło- wiek, doświadczenie i przeznaczenie.
