Narsil był mieczem wykutym specjalnie dla Elendila, przedostatniego króla Gondoru. Jest nazywany złamanym mieczem, ponieważ ucierpiał w trakcie walki Isildura z Sauronem. Podczas bitwy na równinie Dagorlach, gdzie Ostatnie Przymierze ludzi i elfów zmierzyło się z armią Saurona, Elendil stawił czoła Władcy Ciemności. Jednak siła mrocznego władcy była zbyt ogromna i Elendil poległ w tym starciu. Isildur, syn króla, widząc śmierć swego ojca pobiegł do niego. W ostatniej chwili chwycił Narsila, w tym momencie Sauron przygniótł ostrze swą stopą miażdżąc je. Isildur zamachnął się resztką miecza i odciął Władcy Ciemności palce, pozbawiając go Pierścienia Władzy. Był to koniec bitwy. W ten sposób Narsil stał się złamanym mieczem i symbolem zwycięstwa nad Sauronem. Po śmierci Isildura resztki miecza trafiły do Rivendell, gdzie Elrond ukrył je dla przyszłego króla ludzi.
Gdy Aragorn skończył 20 lat, Elrond wyjawił mu jego prawdziwe imię i pochodzenie. Wówczas Estel otrzymał od swego opiekuna szczątki Narsila. Nosił je przy sobie przez cały czas, dopóki nie zdecydował się przekuć miecza w kuźniach Rivendell. To pokazuje jak ogromne znaczenie miał Narsil dla spadkobiercy Isildura. Aragorn jako Strażnik Północy nie nosił z sobą zbędnych przedmiotów- daleki wędrówki i długie marsze temu nie sprzyjały. Wyjątek uczynił tylko dla Narsila, który był dla niego symbolem jego przeznaczenia. Ostatecznie złamany miecz został przekuty w Andurila- Płomień Zachodu.
