Galadriela była córką Finorfina i Earweny, księżniczką Noldorów urodzoną w Valinorze. Jej imię w języku sindarińskim oznaczało Panią Światła. Była wysoka i niezwykle piękna; miała długie, złote włosy i przenikliwe spojrzenie. Bez wątpienia była jedną z najpiękniejszych istot, które kiedykolwiek chodziły po Śródziemiu. Posiadała dar jasnowidzenia i zdolności magiczne. Jej życie było bardzo burzliwe. Jako jedyna kobieta brała czynny udział w buncie Noldorów i przewodziła wojskom Fingolfina- razem ze swymi braćmi poprowadziła elfy z Valinoru do Śródziemia. Z początku mieszkała na Tol Sirion z Finrodem, lecz później wyjechała do Doriathu. Tam poznała swych krewnych- króla Thingola i królową Melianę, oraz swego przyszłego męża Celeborna. Galadriela przez jakiś czas uczyła się magii od Meliany. Jako jedyna z przywódców zbuntowanych Noldorów przeżyła wojnę i upadek Doriathu. W Drugiej Erze wraz z Celebornem założyła królestwo Lorien, którym władała aż do końca Trzeciej Ery, kiedy to odpłynęła do Valinoru. Miała jedną córkę, Celebrianę, która poślubiła Elronda. Galadriela była więc teściową pana Rivendell i babcią Arweny. Wspierała swą wnuczkę w jej miłości do Aragorna i Elessara w jego dążeniach do tronu. Była członkinią Białej Rady, której celem było powstrzymanie Saurona- wraz z Gandalfem, Sarumanem i Elrondem starała się utrzymać kruchy pokój.
Pani Światła brała czynny udział w Wojnie o Pierścień. Udzieliła schronienia Drużynie Pierścienia i podarowała jej członkom niezwykłe dary. Chroniła również swych poddanych przed Sauronem- dzięki swym magicznym talentom skutecznie broniła Lorien przed atakami Nieprzyjaciela. Galadriela nosiła jeden z Pierścieni Władzy- Nenyę, czyli Pierścień Wody, który wzmacniał jej siłę. Po buncie Noldorów miała zakaz wstępu do Valinoru, ale dzięki swym długoletnim staraniom w walce z Sauronem, zdrada została jej wybaczona- Valarowie docenili jej wsparcie i pomoc, którą niosła Wolnym Ludom Śródziemia. W 3021 roku spełniło się jej marzenie i wyruszyła w podróż do Valinoru wraz z Ostatnią Wyprawą Powierników Pierścienia. Galadriela była nazywana Panią Lorien, Panią Lasu, Panią Galadhrimów, Białą Panią i Królową Galadrielą. W języku quenya jej imię brzmiało Altariel. Zapewne osiadła w Valinorze wraz ze swym mężem Celebornem, córką Celebrianą i zięciem Elrondem. Mimo wysokiej pozycji zachowała wiele pokory i skromności. Nie rościła sobie praw do tytułu królowej, choć miała królewskie pochodzenie i jako jedyna ze swego rodzeństwa przeżyła, co czyniło ją najwyżej urodzoną elfką w Śródziemiu. Galadriela mądrze wykorzystywała swe umiejętności i nikomu nie odmawiała pomocy, dzięki czemu odkupiła swe winy i uzyskała przebaczenie Valarów.
