Rivendell, zwane Imladris, powstało w 1696 roku Drugiej Ery tuż po upadku Ost-in-Edhil, miasta elfów położonego w Eregionie. Wówczas Elrond poprowadził swych pobratymców na północ i w Ukrytej Dolinie założył ostoję Rivendell. Odtąd władał nią aż do opuszczenia Śródziemia w 1421 roku Trzeciej Ery. Imladris stało się ważnym punktem na mapie, ponieważ Elrond udzielał pomocy każdemu przedstawicielowi Wolnych Ludów, nawet krasnoludom. To w Rivendell stacjonowały wojska Ostatniego Przymierza przed wyruszeniem do Mordoru; tu wychował się Aragorn i schronienie znajdowali krewni Isildura; tu rozkwitała miłość Elessara i Arweny. Imladris walczyło również z Angmarem, zapewniając bezpieczeństwo w Eriadorze. Rivendell było miejscem obrad Białej Rady (drugie spotkanie w 1251 roku Ery Shire'u); miejscem odpoczynku dla kompanii Thorina Dębowej Tarczy i domem dla starego Bilba. Tu Frodo został uleczony przez Elronda po ataku Nazgula na Wichrowym Czubie i tu odbyła się narada w sprawie Pierścienia Władzy, podczas której powołano Drużynę Pierścienia.
Rivendell było nazywane Ostatnim Przyjaznym Domem. Dzięki uprzejmości Elronda każdy wędrowiec mógł znaleźć tam schronienie i strawę. Pan Imladris chętnie udzielał pomocy i dzielił się swą wiedzą. Ostoja powstała w Ukrytej Dolinie, miejscu schowanym przed oczami Nieprzyjaciela. Dotrzeć tam mogli tylko Ci, którzy znali drogę. Dolina obfitowała w wodospady i drzewa, a budynki zostały zbudowane w typowym dla elfów stylu- subtelne konstrukcje, witrażowe sklepienia i misterne wzory nadawały temu miejscu magicznego charakteru. Z licznych tarasów i otwartych pomieszczeń rozciągał się wspaniały widok na całą dolinę. Podczas Wojny o Pierścień Rivendell było jednym z niewielu bezpiecznych miejsc w Śródziemiu. Tu na zakończenie wojny oczekiwała Arwena, by wkrótce potem wyruszyć do Minas Tirith i tu został przekuty Narsil dla Aragorna. Imladris odegrało istotną rolę w historii Śródziemia i było miejscem dla wielu ważnych wydarzeń.
