Eomer był synem Eomunda i Theodwiny, starszym bratem Eowiny i siostrzeńcem króla Rohanu, Theodena. Był znakomitym wojownikiem i Trzecim Marszałkiem Riddermarchii. W trakcie Wojny o Pierścień wsławił się szczególną odwagą i męstwem w walce o Helmowy Jar i w bitwach na Polach Pelennoru i pod Morannonem. Przyjaźnił się z Gandalfem i Aragornem. Od początku był negatywnie nastawiony do doradcy Theodena, Grimy, wyczuwając w nim zdradę. Eomer bardzo kochał swą młodszą siostrę Eowinę, a ponieważ ich rodzice zmarli wcześnie, to czuł się za nią odpowiedzialny. Martwił się o nią z powodu jej intensywnego zaineteresowania walką.
Gdy Theoden znajdował się pod wpływem Sarumana, ten za pomocą Grimy wmówił mu zdradę Eomera i nakazał go wypędzić. W efekcie lojalny królowi książę wraz z liczną armią opuścił Edoras i wędrował po Rohanie, walcząc z hordami orków. Po uzdrowieniu króla Eomer powrócił do wuja i razem z nim walczył przeciwko Przymierzu Dwóch Wież. Theoden wyznaczył siostrzeńca na swego prawowitego następcę, więc Eomer stał się osiemnastym królem Rohanu. W Edoras ogłosił zaręczyny swej siostry Eowiny z Faramirem. Odnowił również przysięgę pomiędzy Rohanem i Gondorem zacieśniając przyjaźń pomiędzy dwoma królestwami. W czasach pokoju walczył u boku Aragorna, zaprowadzając porządek w wielu krainach, gdzie wciąż byli orkowie.
W 3020 roku Trzeciej Ery poślubił Lothiriel z Dol Amrothu. Mieli co najmniej jedno dziecko- syna imieniem Elfwin Piękny. Eomer do końca życia pozostał wierny przyjaźniom zawartym w czasie Wojny o Pierścień. Dzięki niemu Rohan i Gondor zawarły trwałą współpracę w celu obrony swych granic i utrzymania pokoju w Śródziemiu. Eomer zmarł w 63 roku Czwartej Ey. Był męźczyzną silnym i postawnym; charakteryzowały go odwaga, męstwo i lojalność. Władał Rohanem mądrze i zdecydowanie, pozostawiając królestwo w rozkwicie.