Aragorn po raz pierwszy spotkał Gandalfa w roku 1356. Elessar miał wówczas 25 lat i dopiero od kilku zmagał się ze swym przeznaczeniem i Sauronem. Szary Pielgrzym z kolei kroczył po Śródziemiu niemal od 2000 lat. Tych dwoje szybko się ze sobą zaprzyjaźniło i razem walczyło z mocą Mrocznego Władcy. Łączyło ich wspólne przeznaczenie jakim było obalenie Saurona i przywrócenie pokoju w Śródziemiu. Gandalf posiadający ogromną wiedzę i doświadczenie stał się dla Aragorna nauczycielem i przewodnikiem- wierzył, że Elessar obejmie tron Gondoru i wspomagał go w tych dążeniach. Jako jeden z niewielu nigdy nie zwątpił w siłę Aragorna i w najtrudniejszych momentach udzielał mu swego wsparcia i rad. Tych dwoje wiodło wędrowny żywot, poświęcając siebie dla obrony Śródziemia- to dzięki ich wspólnym staraniom Eriador był chroniony przed Nieprzyjacielem, a Pierścień Władzy nie dostał się w ręce Saurona.
Aragorn i Gandalf byli dobrymi przyjaciółmi i wiernymi kompanami w wielu wyprawach. Walczyli razem w bitwie o Helmowy Jar i w bitwie na Polach Pelennoru. Wspólnymi siłami ocalili Rohan i Gondor przed zagładą ze strony Sarumana i Saurona. Zniszczenie Pierścienia Władzy stanowiło koniec ich misji i wspólnej wędrówki- Aragorn został koronowany na króla, a Gandalf odpłynął do Valinoru. Obu cechowała niezwykła odwaga i mądrość, potrafili działać szybko i cierpliwie czekać na właściwy moment. Obaj byli skłonni oddać życie dla ideałów, w które wierzyli i walczyć do końca bez względu na wszystko. Aragorn i Gandalf darzyli się ogromnym szacunkiem, a ich przyjaźń i współpraca pozwoliły na unicestwienie Saurona.
